Arnulf

Arnulf — imię męskie pochodzenia germańskiego.
Pierwszy człon imienia stanowi arn — staro-wysoko-niemiecki (stwniem.)-frankoński, średnio-dolno-niemiecki (śrdniem.) arn ("orzeł"); drugim członem jest wolf — germ. wulfa > wolfa ("wilk"); stwniem. wolf.
Formy z -ulf są odbiciem zromanizowanego germ. -wulf.
Wariantami drugiego członu są: -wulf, który stanowi kontynuację najstarszej, germańskiej formy, zachowanej w śrdniem. i dolnoniemiecki (dniem.), oraz -wolf, kontynuacja młodszej formy germańskiej, przejętej przez stwniem., średnio-wysoko-niemiecki (śrwniem.) i nowoniemiecki.
Imię to notowane było w Polsce już w średniowieczu, w formie (Arnolf) (1219), Arnolfus, (Arnulf) (1435).


Imię to jest interpretowane przez niektórych jako "mąż mocny, przebiegły i roztropny".
W Kościele katolickim istnieje prawie dwudziestu świętych Arnulfów/Arnolfów.


Niektóre możliwe staropolskie zdrobnienia: Arnek, Arnko.


Arnulf imieniny obchodzi
18 lipca, jako wspomnienie św. Arnulfa z Metzu oraz św. Arnulfa, wychowanka św. Remigiusza z Reims (ten drugi wspominany był niekiedy także 17 lipca)
15 sierpnia, jako wspomnienie św. Arnulfa, biskupa Soissons
19 września, jako wspomnienie św. Arnulfa, biskupa Gap

Pochodzenie imienia męskiego: germańskie

• Mianownik

  Kto?

  Arnulf

• Dopełniacz

  Kogo? (nie ma)

  Arnulfa

• Celownik

  Komu? (się przyglądam)

  Arnulfowi

• Biernik

  Kogo? (widzę)

  Arnulfa

• Narzędnik

  Z kim? (idę z)

  Arnulfem

• Miejscownik

  O kim? (mówię o)

  Arnulfie

• Wołacz

  O!

  Arnulfie