Febe

Febe – imię żeńskie pochodzenia greckiego, od gr. Φοιβη (Foibe) łac. Phoebe, co oznaczało „jasna, czysta”.
Imię to nosiło kilka postaci z mitologii greckiej. Od jednej z nich – tytanidy – pochodzi nazwa księżyca Saturna, Febe.
Patronką tego imienia jest św. Feba z Koryntu wymieniona przez apostoła Pawła w Liście do Rzymian 16:1 jako diakonisa wczesnego Kościoła chrześcijańskiego.

Febe imieniny obchodzi 3 września.

W mitologii greckiej:
jedna z tytanid
jedna z Heliad
jedna z Leukippid, ukochana Kastora
jedno z imion Artemidy

Pochodzenie imienia żeńskiego: włoskie

• Mianownik

  Kto?

  Febe

• Dopełniacz

  Kogo? (nie ma)

  Febe

• Celownik

  Komu? (się przyglądam)

  Febe

• Biernik

  Kogo? (widzę)

  Febe

• Narzędnik

  Z kim? (idę z)

  Febe

• Miejscownik

  O kim? (mówię o)

  Febe

• Wołacz

  O!

  Febe